Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Michael Jordan one player …… a story !!!


Στις 17 Φεβρουαρίου του 1963 γεννήθηκε ένας άνθρωπος που έμελε να γράψει ιστορία στο μπάσκετ ! Η αναφορά στον Michael Jordan  ή  γνωστός και ως  <<AIR Michael>>, προσωνύμιο που του δόθηκε για της ασύλληπτες  <<πτήσεις >>  του στα καλάθια !
Ο γιός του ανέμου όπως τον έχουν χαρακτηρίσει πολλοί κατά την διάρκεια της καριέρας του θεωρείτε  ως ο κορυφαίος όλων των εποχών και όχι άδικα καθώς κατάφερε τα πάντα και σκόραρε με οποιονδήποτε τρόπο φανταστικό ή μη στην καριέρα του .
Ο  <<air Michael>>  γεννήθηκε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης , αλλά μετακόμισε στη Βόρεια Καρολίνα σε μικρή ηλικία ! Τότε είναι που απέκτησε και την πρώτη του επαφή με τον  αθλητισμό παίζοντας μπέιζμπολ. Αλλά γρήγορα κατάλαβε ότι δεν ήταν αυτό που ήθελε. Έτσι γρήγορα τον κέρδισε το μπάσκετ και έγινε η μεγαλύτερη αγάπη του …… Ευτυχώς λένε πολλοί και δεν μπορούμε να διαφωνήσουμε καθόλου καθώς κερδίσαμε  πολλές όμορφες στιγμές και πολλές συγκινήσεις από αυτή του την επιλογή.
Ο τότε μικρός Μάικλ , μετά την ενασχόλησή του με το αμερικάνικο φούτμπολ και το μπέιζμπολ δήλωσε συμμετοχή σε μια ομάδα στην οποία όμως κόπηκε λόγο ύψους  (1.80).Εκείνος όμως δεν τα παράτησε. Με την εξαντλητική προπόνηση καθώς και την αύξηση του ύψους του αλλά και τις εξαιρετικές του εμφανίσεις πήρε υποτροφία για το πανεπιστήμιο του North Carolina.
Αυτό ήταν ο μεγάλος Michael JORDAN είχε μόλις αρχίσει και ενώ δεν το ήξερε θα γινόταν ο μεγαλύτερος παίκτης όλων των εποχών στην μπασκετική ιστορία.
Στο κολέγιο όπως είναι σίγουρο πέτυχε και ανακηρύχτηκε καλύτερος  νέος  παίκτης της χρονιάς . Αυτό που έλλειπε τώρα ήταν το μεγάλο βήμα στο Nba.Και το έκανε . Στο ντρφτ του 1984 ήταν στο νούμερο 3 πίσω από τους  Χακίμ Ολαζόν και Σαμ Μπόουι.  Ο πρώτος ήταν και το βαρύ χαρτί της εποχής. Ο Τζόρνταν κατέληξε στους Σικάγο Μπουλς και επέστρεψε στο κολέγιο για να τελειώσει τις σπουδές του όπως ο ίδιος επιθυμούσε.
Στην πρώτη του χρονιά στον <<μαγικό κόσμο>> τελειώνει με 28,2 πόντους μέσο όρο και πολλοί το χαρακτήρισαν τότε ως ένα <<αστέρι που γεννιέται >>. Ο  Μάικλ όπως είναι φυσικό ανακηρύσσεται <<ρούκι της χρονιάς >> . Η δεύτερη χρονιά του ξεκινάει με τον χειρότερο δυνατό τρόπο καθώς σπάει το πόδι του  και αναγκάζεται να χάσει 64 παιχνίδια.Παρόλα αυτά επιστρέφει και ενώ κάνει μια εξαιρετική εμφάνιση πετυχαίνοντας 63 πόντους απέναντι στους Μπόστον Σέλτικς  , αυτό δεν καθίσταται δυνατό για να φέρει την πρόκριση στους Μπουλς .


Η αρχή των ρεκόρ!!!
Την σεζόν 1986-87 ο Air Μαικλ γίνεται ο πρώτος  παίκτης μετά τον Ούιλτ Τσάμπερλαϊν που σκοράρει πάνω από 3000 πόντους σε μια χρονιά, έχοντας μέσο όρο πόντων ανά ματς 37,1 πόντους .Ωστόσο πάλι εναντίον τον Σέλτικς δεν καταφέρνει να περάσει του Μπουλς στην επόμενη φάση καθώς αποκλείονται !
Τίποτα και κανένας όμως δεν δείχνει ικανό να τον σταματήσει καθώς κάθε χρόνος που περνάει γίνεται και καλύτερος. Έτσι την σεζόν 1987-88 αναδεικνύεται για πρώτη φορά ΜVP και καλύτερος αμυντικός οδηγώντας  τους Μπουλς ως τα πλέι οφ, όπου αποκλείονται από τους Ντιτρόιτ Πίστονς. Στο All star game κερδίζει τον κατά πολλούς καλύτερο διαγωνισμό  καρφωμάτων που έγινε ποτέ στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ , απέναντι στον Ντομινίκ Ουίλκινς!
Την σεζόν 1988-89 φτάνει στους τελικούς της Ανατολής , όπου χάνουν πάλι από τους Ντιτρόιτ Πίστονς . Τα ίδια και την επόμενη σεζόν όταν πρωτοξεκίνησαν οι πιτσιρικάδες Σκότι Πίπεν και Χόρας Γκράντ , που μαζί θα συνέθεταν τα επόμενα χρόνια μια ασύλληπτη τριπλέτα  . Ακόμα εκείνη την χρόνια αναλαμβλάνει  τις τύχες της ομάδας ο Φιλ Τζάκσον!


Η αρχή της νίκης !
Όπως ήταν φυσικό αυτή η ομάδα μετά από την τελευταία σεζόν , άρχισε να μεγαλουργεί. Βγαίνουν πρώτοι τη χρονιά με 61 νίκες στην κανονική σεζόν και βρίσκουν πάλι μπροστά τους ,τους Πίστονς . Αλλά αυτή τη φορά τους αποκλείουν με τον Τζόρνταν να καθοδηγεί το Σικάγο σε κάθε αγώνα .
Κανένας δεν μπόρεσε να τους σταματήσει και έτσι οι Σικάγο κερδίζουν το δαχτυλίδι του πρωταθλητή και ο Μάικλ κερδίζει ομόφωνα τον τίτλο του MVP των τελικών μη μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του.Την επόμενη χρονιά πάλι τα ίδια με τους Μπουλς να τελειώνουν πρώτοι την κανονική σεζόν και να βρίσκουν στους τελικούς τους Μπλέιζερς , με τον Μάικλ να κάνει νε ρεκόρ , πετυχαίνοντας 35 πόντους σε ένα ημίχρονο και βάζοντας 6 τρίποντα. Χαρακτηριστική είναι η αντίδραση του μετά το έκτο, όταν σηκώνει τους ώμους προς τον πάγκο των Μπουλς σαν να λέει, «δεν μπορώ να πιστέψω το τι κάνω»! Η σειρά πήγε αυτή τη φορά στα έξι ματς, όπου το Σικάγο πήρε τον τίτλο, με τον Τζόρνταν και πάλι να αναδεικνύετε  MVP!
Το λεγόμενο «three-peat» ολοκληρώθηκε με τον τίτλο την περιόδου 1992-93. Ωστόσο δεν κατάφερε να πάρει τον τίτλο του MVP της κανονικής περιόδου  που τον πήρε ο Μπάρκλεϊ. Εκείνος πήρε όμως την εκδίκισή του οπου οι Σικάγο πήραν το πρωτάθλημα απέναντι στους Σανς. Αυτός ο τίτλος του MVP του έδωσε αυτόματα μία άλλη διάκριση. Αυτή του πρώτου παίκτη στην ιστορία του Nba που κατακτά αυτό τον τίτλο 3 συνεχόμενες  φορές, σκοράροντας μάλιστα σε όλους τους αγώνες πάνω από 30 πόντους , ενώ σε 4 ξεπέρασε και τους 40.


Το πρώτο αντίο.
Στις 6 Οκτωβρίου του 1993 ο  <<Air Jordan >> ανακοινώνει την απόφασή του να αποσυρθεί από το μπάσκετ το άθλημα που αγάπησε όσο τίποτα άλλο, μία απόφαση που συγκλόνισε τους πάντες ανά την υφήλιο. Μια απόφαση που δεν έμελε να είναι οριστική. Τρεις μήνες πριν την ανακοίνωση της απόφασής του να σταματήσει το μπάσκετ είχε βρεθεί δολοφονημένος ο πατέρας του Τζέιμς Τζόρνταν, κάτι το οποίου του στοίχισε πολύ του <<AIR>>, καθώς ήταν πολύ δεμένος με τον πατέρα του. Αυτός είναι και ο λόγος που πήρε αυτή την απόφαση να σταματήσει, όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος.    

Όσο ο Μάικλ ήτανν εκτός των τεσσάρων γραμμών των γηπέδων , αποφάσισε να ασχοληθεί με το μπέιζμπολ , εκπληρώνοντας έτσι το όνειρο του πατέρα του που ήθελε να γίνει ο μεγαλ0ς Μαικλ παίκτης του μπέιζμπολ.

Η μεγάλη επιστροφή στα γήπεδα και στους τίτλους.

Στις 18 Μαρτίου του 1995 δεν έδειχνε τίποτα δυνατό να τον κρατήσει μακριά από την μεγάλη του αγάπη. Έτσι και έγινε. Ο μεγάλος Μάικλ Τζόρνταν επέστρεψε με την φανέλα των Μπουλς και το νούμερο 45 στην πλάτη μιας και το αγαπημένο του 23 είχε αποσυρθεί ως φόρος τιμής την μέρα της απόσυρσής του από το μπάσκετ. Εκείνη την μέρα ο Μάικλ σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που σταμάτησε πέτυχε 19 πόντους με την τηλεθέαση να σπάει κάθε ρεκόρ. Η Μπουλς όμως κατάφεραν να πανε μόνο μέχρι του ημιτελικούς της Ανατολής, όπου και αποκλείστηκαν από τους Ορλάντο Ματζι.


Η νέα αρχή στους τίτλους
Ενώ όλα έδειχναν ότι οι Μπουλς δεν θα έπιαναν πάλι κορυφή , με την έλευση του Ντένις Ρόντμαν, ο οποίος κυριαρχούσε κάτω από τα καλάθια οι Μπουλς μεταμορφώθηκαν και την σεζόν 1995-96 βγαίνουν πρώτοι στην κανονική περίοδο με το καλύτερο ρεκόρ στην ιστορία του NBA 72 νίκες και 10 ήττες. Μαζί με αυτούς όμως γυρίζει και στις εξαιρετικές του εμφανίσεις ο <<AIR Μάικλ>> και  για μια ακόμα φορά αποσπά το βραβείο του MVP. Εκτός από αυτά όμως , οι Μπουλς φτάνουν στους τελικούς του NBA και κατακτούν το πρωτάθλημα με τον Τζόρνατν να αναδεικνύετε πάλι MVP των τελικών και να φτάνει το 4ο συνολικά και ξεπέρασε τον μεγάλο Μάτζικ Τζόνσον.
Την αμέσως επόμενη χρονιά, οι «ταύροι» φτάνουν ξανά στον τελικό, όπου βρήκαν στον δρόμο τους αυτή  τη φορά τους Γιούτα Τζαζ των Καρλ Μαλόουν και Τζον Στόκτον. Ο Τζόρνταν με το νούμερο «23″ και πάλι στην πλάτη κατάφερε να σημαδέψει τη σειρά των τελικών σε δύο αγώνες. Στο πρώτο, χαρίζοντας τη νίκη στην ομάδα του με μπάζερ-μπίτερ και στο πέμπτο -- η σειρά ήταν στο 2-2 -, ο οποίος αγωνίστηκε με πυρετό. Και πάλι, όμως σημείωσε 38 πόντους, πετυχαίνοντας μάλιστα ένα καθοριστικό τρίποντο λίγο πριν τη λήξη. Για ακόμα μία φορά αναδείχθηκε MVP των τελικών…

Οι Μπουλς είχαν πλέον συνηθίσει στην κορυφή. Δεν θα μπορούσαν να λείψουν, λοιπόν από τους τελικούς και την επόμενη σεζόν. Αντίπαλος στους τελικούς της Ανατολής οι Ιντιάνα Πέισερς του Ρέτζι Μίλερ (4-3) και στον τελικό βρίσκουν απέναντι τους και πάλι τους Τζαζ. Η σειρά κρίθηκε στα έξι παιχνίδια με τον Τζόρνταν και την παρέα του να κάνουν και πάλι three-peat, με τον τελευταίο αγώνα να διατηρεί μέχρι και σήμερα το ψηλότερο ρεκόρ τηλεθέασης στην ιστορία του ΝΒΑ.

Ο δεύτερος αποχαιρετισμός και η το τελευταίο <<come back >>.
Στις 19 Ιανουαρίου του 1999, με τη λήξει του συμβολαίου του Φιλ Τζακσον και την αναμενόμενη αποχώρηση των  Πίπεν και Ρόντμαν ο <<AIR >> αποφασίζει να σταματήσει για δεύτερη φορά το μπάσκετ, χωρίς όμως να σημαίνει και αυτή ότι ήταν η οριστική . Ο Τζόρνταν γίνεται ένα χρόνο αργότερα  συνιδιοκτήτης των Ουίζαρντς. Βλέπει  όλους τους αγώνες από την εξέδρα. Αυτό δεν τον ικανοποιούσε καθόλου και μολονότι είχε αποκλείσει το ενδεχόμενο να ξαναπαίξει μπάσκετ γυρίζει για να αγωνισετί με την φανέλα των Ουίζαρντς.
Παρόλο που έχει φτάσει πλέον τα 40 στο ALL STAR GAEM του 2003 , ξεπερναάει τον Καρίμ Αμπντούν Τζαμπάρ στο σκοράρισμα στην ιστορία της συγκεκριμένης διοργάνωσης. Δεν ήταν όμως το τελευταίο ρεκόρ του εκείνη την χρονιά. Τον Φεβρουάριο του 2003 , γίνεται ο πρώτο παίκτης που στα 40 του χρόνια πετυχαίνει 43 πόντους σε μια αναμέτρηση.
Η συγκεκριμένη χρόνια ήταν η τελευταία που θα κοσμούσε τα μπασκετικά παρκέ. Όπου και αν έπαιζαν οι Ουιζαρντς ο κάθε αντίπαλος απέδιδε φόρο τιμής στον μεγαλύτερο παίκτη όλων των εποχών…. Με την επιστροφή του στο Σικάγο , ο κόσμος του χάρισε ένα τετράλεπτο στάντινγκ οβέισον , την στιγμή που οι Μαϊάμι Χιτ απέσυραν την φανέλα με το νούμερο «23» ως φόρο τιμής στον Τζόρνταν παρά το γεγονός ότι δεν αγωνίστηκε ποτέ στην ομάδα.
Ο τελευταίος παιχνίδι που πάτησε παρκέ ήταν στις 16 Απριλίου του 2003, στην Φιλαδέλφια. Την στιγμή που καθόταν σαν αλλαγή για τελευταία φορά στον πάγκο όλοι γνώριζαν ότι δεν θα σηκωθεί ποτέ ξανά, ότι δεν θα δουν ποτέ ξανά τον γιο του ανέμου να αγωνίζεται , ότι δεν θα τον δουν πότε ξανά να πετάει προς τα καλάθια και να σημειώνει πόντους!!
Και εδώ είναι χαρακτηριστικό να σημειωθεί ένα απόσπασμα από την αυτοβιογραφία του , που θα μας δείξει σε όλους πόσο μεγάλος αθλητής ήταν αυτός ο άνθρωπος «    Πιστεύω ότι το να γίνει κάποιος σπουδαίος είναι μια διαδικασία εξέλιξης, η οποία μεταβάλλεται και περιλαμβάνει περιόδους. Χωρίς τον Τζούλιους Έρβινγκ, τον Ντέιβιντ Τόμπσον, τον Γουόλτερ Ντέιβις και τον Έλτζιν Μπάιλορ, δεν θα υπήρχε ποτέ Μάικλ Τζόρνταν»


Μιλώντας για τον εαυτό του είπε χαρακτηριστικά ……
Για το αν νιώθει ότι ήταν ο «Chosen One» του παγκόσμιου μπάσκετ: «Κανένας στην οικογένειά μου δεν ήταν πάνω από 1.80, ενώ εγώ ήμουν 1.98. Από πού κι ως πού; Γιατί εγώ ήμουν πάνω από 1.80; Κάτι τόσο μακρινό προς την οικογένειά μου; Υπό αυτή την έννοια, ναι, ήμουν ο Chosen one«.
Για τον αγαπημένο του αθλητή: «Το πρώτο μου παρατσούκλι μικρός ήταν ‘Μάτζικ’, αλλά ο μόνος παίκτης για τον οποίο ήξερα τα πάντα ήταν ο Dr.J. Στην πρώτη μου σεζόν έπαιξα καλά απέναντι στη Φιλαντέλφια, αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα όταν έπρεπε να μαρκάρω τον Τζούλιους ή να με μαρκάρει αυτός επειδή τον θαύμαζα τόσο πολύ. Ήμουν ευτυχισμένος απλά και μόνο που ήμουν στο ίδιο παρκέ με αυτόν«.
Ο σπάνιος όρος στο πρώτο του συμβόλαιο και πώς αυτός ήρθε: «Όταν υπέγραψα με τους Σικάγο Μπουλς το 1984 υπήρχε όρος στα συμβόλαια των παικτών που τους απαγόρευε συγκεκριμένες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένου του να παίζουν μπάσκετ τα καλοκαίρια. Δεν υπήρχε περίπτωση να δεχτώ κάτι τέτοιο. Έπρεπε να παίζω τα καλοκαίρια όχι μόνο επειδή μου άρεσε αλλά και για να βελτιωθώ. Μετά από πολλές διαπραγματεύσεις οι Μπουλς δέχτηκαν αυτό που εγώ ονομάζω όρο ‘αγάπη για το παιχνίδι’».
Μιλώντας για το περιστατικό με τον Αϊζάια Τόμας στο all-star game του 1986, το περίφημο freeze-out: «Στο Σικάγο, ένας δημοσιογράφος μου είπε για το freeze-out. Μου είπε ότι ο Αϊζάια, ο Τζορτζ Γκέρβιν και άλλοι παίκτες γελούσαν με το πώς προσπάθησαν να με ντροπιάσουν μη δίνοντάς μου τη μπάλα. Να σου πω την αλήθεια, δεν είχα καταλάβει τίποτα. Όμως, αυτό το περιστατικό ήταν μια από τις πιο επώδυνες εμπειρίες της ζωής μου. Ήμουν τόσο ανήξερος και αφελής για το τι γινόταν που δε γνώριζα πώς να αντιδράσω.
Συζήτησα με τους γονείς μου και είπαμε ότι ή θα έπρεπε να μάθω απ’ αυτό ή θα έπρεπε να αντιδράσω. Αποφάσισα να κάνω και τα δυο. Το επόμενο βράδυ παίζαμε στο Ντιτρόιτ. Έπαιζα σα δαιμονισμένος. Είχα 49 πόντους και 15 ριμπάουντ και τους κέρδισα στην παράταση. Δεν υπήρχε περίπτωση να τους αφήσω να πάρουν εκείνο το ματ».



Αλλά επειδή καλύτερα μας χαρακτηρίζουν οι άλλοι εχόυν πει για τον Μάκλ Τζόρνταν χαρακτηριστικά ……

Ο Μπραντ Ντόχερτι είχε πει για το περίφημο «The Shot» του 1989 στα πλέι οφ κόντρα στους  Καβαλίερς: «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έβαλε αυτό το σουτ. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς έμεινε στον αέρα τόση ώρα«.
Ο Μάτζικ Τζόνσον είχε πει σε ανύποπτο χρόνο για τον Τζόρνταν: «Υπάρχει ο Μάικλ Τζόρνταν σε ένα επίπεδο και μετά υπάρχουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι σε ένα άλλο«.
Ο Λάρι Μπερντ είχε πει μετά το 2ο παιχνίδι των πλέι οφς του 1986, όπου ο Τζόρνταν είχε 63 πόντους, 5 ριμπ., 6 ασ., 3 κλ., 2 τάπες σε 53 λ.: «Νομίζω ότι ήταν ο θεός ντυμένος Μάικλ Τζόρνταν. Είναι ο πιο εκπληκτικός παίκτης στο NBA. Σήμερα, μέσα στο Μπόστον Γκάρντεν, σε πανεθνική τηλεοπτική κάλυψη, στα πλέι οφ, εκείνος έδωσε μια από τις μεγαλύτερες παραστάσεις στην ιστορία. Δεν πίστευα ότι κάποιος θα μπορούσε να το κάνει αυτό εναντίον των Μπόστον Σέλτικς«.
Ο Τζέρι Ράινσντορφ, πρόεδρος των Μπουλς, σχολιάζοντας την αποχώρηση του Τζόρνταν στις 13 Ιανουαρίου του 1999: «Αυτή είναι μια μέρα που ήλπιζα να μην έρθει ποτέ. Είναι η πιο δύσκολη μέρα στην ιστορία των Σικάγο Μπουλς. Είναι μια δύσκολη μέρα για ολόκληρο το Σικάγο, μια δύσκολη μέρα για το NBA, μια δύσκολη μέρα για όλους τους λάτρεις του μπάσκετ σε όλο τον κόσμο«.
Ο Νταγκ Κόλινς, προπονητής των Μπουλς τότε, μιλώντας για το σύστημα της ομάδας στη φάση του «The Shot»: «Το σύστημα ήταν δώστε την μπάλα στον Μάικλ και όλοι οι υπόλοιποι μείνετε μακριά από το δρόμο του«.
Ο Μάτζικ Τζόνσον για την ικανότητα του Τζόρνταν στον αέρα: «Όταν ο Μάικλ πηδήξει λέει ‘λοιπόν, λέω να αράξω εδώ πάνω στον αέρα για λίγο, να χαλαρώσω’. Μετά, ξαφνικά λέει ‘τελικά λέω να κάνω 360 μοίρες. Όχι, άλλαξα γνώμη. Θα αλλάξω κατεύθυνση και θα πάω απ’ την άλλη μεριά’. Είναι πραγματικά απίστευτος«.
Ο Πατ Ράιλι, μετά την αποχώρηση του Τζόρνταν: «Όταν τα βράδια ξαπλώνω το κεφάλι μου στο μαξιλάρι ξέρω ότι εκεί έξω υπήρχε ένας τύπος που ποτέ δεν μπόρεσα να κερδίσω. Επίσης, δεν φαίνεται ότι θα έχω άλλη ευκαιρία να το κάνω. Αυτό με ενοχλεί«.
Ο Ντικ Έμπερσολ, πρόεδρος του NBC Sports, μετά την αποχώρηση του Τζόρνταν: «Ήμασταν όλοι τυχεροί να γίνουμε μέρος μιας από τις πιο μαγικές περιπέτειες στην ιστορία του αθλητισμού. Τώρα, η τηλεόραση και το NBA πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε σε άλλες βάσεις τους νέους αστέρες στο πρωτάθλημα«.
Ο Μπιλ Κλίντον είχε πει στη δεύτερη αποχώρηση του Τζόρνταν, καθώς έβγαζε λόγο όταν ο Μάικλ ανακοίνωνε το «αντίο» του: «Ξέρω ότι οι περισσότερες κάμερες είναι αυτή τη στιγμή αλλού και δεν με πειράζει. Νομίζω ότι είναι πρέπον οι οπαδοί σε όλη την Αμερική να πάρουν 1-2 μέρες από το χρόνο τους για να κάνουν ‘οοο’ και ‘ααα’ και να κρατήσουν και πάλι την ανάσα τους, ώστε να είναι ξανά χαρούμενοι«.
Ο Σακίλ Ο’ Νιλ μετά την αποχώρηση του Τζόρνταν: «Κάποτε θα πω στα εγγόνια μου ότι είχα την ευκαιρία να παίξω εναντίον του. Θα μου λείψουν οι αέρινες, ακροβατικές κινήσεις του».

Οι 10 καλύτερες στιγμές στην καριέρα του Τζόρνταν, όπως τις παρέθεσε ο αρθρογράφος του ESPN, Σκουπ Τζάκσον:
1. (11 Ιουνίου 1997): Το πέμπτο παιχνίδι των τελικών του ΝΒΑ απέναντι στους Γιούτα Τζαζ. Με πυρετό, πόνους και συνεχείς εμετούς, δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του πριν το ματς. Πέτυχε 38 πόντους, στην πιο δραματική εμφάνιση της καριέρας του.
2. (7 Μαϊου 1989): Το πέμπτο ματς του πρώτου γύρου των πλέι οφ απέναντι στους Κλίβελαντ Καβαλίερς. Απλά… το σουτ!
3. (16 Νοεμβρίου 1988): Απέναντι στον Τσαρλς Μπάρκλεϊ και τους Σίξερς. Πετυχαίνει 52 πόντους και χάνει μόλις πέντε σουτ, ενώ ο «Σερ» σημειώνει 42 πόντους. Μία από τις καλύτερες μάχες στην καριέρα του Τζόρνταν, η οποία ενίσχυσε τη φιλία των δύο παικτών και τον αλληλοσεβασμό τους.
4. (21 Νοεμβρίου 1986): Το ματς απέναντι στους Νιου Γιορκ Νικς, στο οποίο σημείωσε τους τελευταίους 18 πόντους των Μπουλς, συμπεριλαμβανόμενου και του νικητήριου καλαθιού.
5. (12 Ιουνίου 1996): Το τέταρτο παιχνίδι της σειράς των τελικών απέναντι στους Σιάτλ Σούπερσονικς. Το ματς που έμεινε στην ιστορία ως «fear factor game». Έμεινε μόνο 9 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο και σκόραρε μόνο 23 πόντους. Μία από τις χειρότερες εμφανίσεις του.
6. (7 Φεβρουαρίου 1988): Το Αll Star Game στο Σικάγο. 40 πόντοι και MVP, ενώ την προηγούμενη μέρα κέρδισε τον Ντομινίκ Ουίλκινς στον διαγωνισμό καρφωμάτων.
7. (18 Μαρτίου 1995): Το πρώτο του παιχνίδι στο «Μάντισον Σκουέρ Γκάρντεν» μετά την επιστροφή του. Δύο παιχνίδια αργότερα, στις 25 Μαρτίου, πέτυχε το νικητήριο καλάθι απέναντι στην Ατλάντα και ξέσπασε σ το παρκέ.
8. (28 Μαρτίου 1990): Το παιχνίδι των 69 πόντων απέναντι στο Κλίβελαντ. Μόνο δύο καρφώματα… Επίσης, είχε 18 ριμπάουντ και έξι ασίστ.
9. (26 Οκτωβρίου 1984): Το πρώτο του επαγγελματικό ματς, απέναντι στους Ουάσινγκτον Μπούλετς. Σημείωσε μόλις 16 πόντους, αλλά δοκίμασε ένα κάρφωμα από την μπέιζλαϊν μπροστά στους Τζεφ Ρούλανδ και Ρικ Μάχορν, στο οποίο έδωσε ένα δείγμα για το τι ακολουθεί.
10. (17 Απριλίου 1986): Το πρώτο ματς του πρώτου γύρου των πλέιφ οφ απέναντι στους Μπόστον Σέλτικ. Το παιχνίδι πριν το περίφημο ματς των 63 πόντων. Σκόραρε 49 πόντους, κάνοντας στην ουσία καλύτερη συνολική εμφάνιση από ότι στο επόμενο που σημείωσε 63.

Και επειδή είπαμε πολλά και μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις πόσο μάλλον οι πολλές εικόνες ας μιλήσουν τα Βίντεο: 


















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου